ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ
«Μνημείο Εφέδρων Αξιωματικών» (απέναντι Σ.Μ.Υ.) Μαρμάρινο μνημείο, αφιερωμένο στη μνήμη των νεκρών. Το μνημείο στήθηκε από τον Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών Τρικάλων.
«Οι νεκροί δεν πεθαίνουν ποτέ όταν τους τιμούν οι ζωντανοί» Σοφοκλέους «Αντιγόνη».

Ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός (“Σήμερα ΛΟΧΑΓΟΣ”) Δημήτριος Τσαμκιράνης, με καταγωγή από τις Ελευθερές Καβάλας, γεννήθηκε το 1953 και σκοτώθηκε στην Κύπρο στις 22 Ιουλίου 1974,στα τραγικά γεγονότα της εισβολής, κατά τρόπο που μόνο θλίψη γεμίζει.http://efedros.blogspot.com/2011/11/blog-post_19.html

O Μαρδοχαίος Φριζής σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Γεννήθηκε το 1893 στη Χαλκίδα (όπου ένας δρόμος φέρει το όνομά του), σε πολύτεκνη οικογένεια. Το όνειρό του ήταν να γίνει αξιωματικός. Έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Ευελπίδων, αλλά εγκατέλειψε τη σχολή. Για το θέμα αυτό υπάρχουν δύο εκδοχές, ή ότι θεώρησε υποτιμητικό το ότι δεν ήρθε πρώτος ή ότι εξαιτίας του ιουδαϊκού θρησκεύματος δεν έγινε δεκτός. Έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο και πέτυχε στη Νομική. Την περίοδο εκείνη συνδέθηκε με τον Κονδύλη, στον οποίο εκφράζει την επιθυμία του «να γίνει στρατιώτης». Μπήκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών, από την οποία αποφοίτησε το 1916. Έλαβε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην εκστρατεία στην Ουκρανία και στη μικρασιατική εκστρατεία, όπου, κατά την υποχώρηση, πιάστηκε αιχμάλωτος στη Σμύρνη. Άλλοι Εβραίοι, που πληροφορήθηκαν το γεγονός, συγκέντρωσαν χρήματα για να τον απελευθερώσουν, εκείνος όμως αρνήθηκε, λέγοντας: «Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει για όλους». Ένα χρόνο αργότερα αφέθηκε ελεύθερος μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες αξιωματικούς. Το 1936 μετατέθηκε στην Κρήτη και του ανατέθηκε ο τομέας λογοκρισίας επί του Τύπου. Μετατέθηκε στο Δελβινάκι με την αιτιολογία ότι «δεν έκανε σωστά τη δουλειά του». Εκεί συνδέθηκε με τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, ο οποίος τον επισκεπτόταν συχνά και έπαιζαν σκάκι. Η πατρίς εκτιμώσα πλήρως τας υπηρεσίας του συνταγματάρχου Φριζή,ολοκληρωθείσας διά του ηρωικού θανάτου αυτού, το δε κράτος κατανοών και τη σκοπιμότητα της ενεργείας ταύτης, θέλει να συνδράμει κατά το δυνατόν την εκδηλωθησομένην τοιαύτην πρωτοβουλίαν». Προτομές του έχουν τοποθετηθεί έξω από το Πολεμικό Μουσείο στο Καλπάκι, στη γενέτειρά του τη Χαλκίδα και στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών. Μια οδός του Δήμου Αθηναίων, κοντά στα σύνορα με το Ψυχικό φέρει, επίσης, το όνομά του. Τα οστά του αναγνωρίστηκαν στην Αλβανία το 2002.Έχουν εκφραστεί διχογνωμίες ως προς το αν έπεσε με το βαθμό του Συνταγματάρχη, που του απονεμήθηκε επ’ ανδραγαθία για τη νίκη επί της ΤΖΟΥΛΙΑ, ή με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη και ο βαθμός του Συνταγματάρχη του αποδόθηκε τιμητικά μετά θάνατον, και κατά συνέπεια με το αν ήταν ο πρώτος ανά βαθμό ανώτερος αξιωματικός που έπεσε στο ελληνοϊταλικό μέτωπο.

Ο ανδριάντας του εφέδρου αξιωματικού. Το έργο του διεθνούς φήμης γλύπτη Πέτρου Γεωργαρίου, που αναδείχθηκε μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό, κοσμεί το πάρκο πίσω από τα γραφεία του ΣΕΑΝ Ρεθύμνου. Εκεί, έγινε η τελετή αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα, παρουσία των υπουργών και των τοπικών αρχών.

Έφεδρος Ανθλγός Ν. Φράγκος εκ Καρδαμύλων Χίου. Έπεσε μαχόμενος ηρωικά στις 25.5.1941.

Μια ιδιότυπη προσωποποίηση της Νίκης βλέπουμε στο μαρμάρινο ηρώο εφέδρου αξιωματικού, στήλη για τους πεσόντες στους Βαλκανικούς Πολέμους έφεδρους αξιωματικούς (από το 1972 στο πάρκο της πρώην Σχολής Ευελπίδων), έργο του γλύπτη Νικολάου Π. Γεωργαντή του Αθηναίου (1883-1947), σε πρόπλασμα του 1914, ολοκληρωμένο από την κόρη του Λουκία Γεωργαντή-Οικονομοπούλου (1919-2001). Πρόκειται για γονατιστή φτερωτή γυναικεία μορφή που με το δεξί χέρι της στεφανώνει τους νεκρούς, δείχνοντας με το αριστερό την πορεία προς τη δόξα. ΜΝΗΜΕΙΟ ΕΦΕΔΡΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ ( 1912 – 1913 ) Έτος περάτωσης 1972 ( αναγράφεται στο βάθρο ) Θέση : Δικαστήρια (Σχ. Ευελπίδων )

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΛΙΕΡΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ (1957-1995) Το 1977 παρουσιάστηκε στην Αυλώνα, στα τεθωρακισμένα. Γίνεται Έφεδρος Αξιωματικός και κατά τη διάρκεια της θητείας του ζητά η Αεροπορία Στρατού Έφεδρους Αξιωματικός για χειριστές -πιλότους- ελικοπτέρων. Επιτυγχάνει στις εξετάσεις και τα τεστ που γίνονται και έτσι φοιτά στη Σχολή Αεροπορίας Στρατού στο Βόλο και αρχίζει να πετάει σαν συγκυβερνήτης. Στις 13-4-1979 ονομάζεται Ανθυπολοχαγός και πηγαίνει, σαν πιλότος πλέον στο 24ΛΑΣ στην Αλεξανδρούπολη όπου και παραμένει μέχρι το 1981. Από το 1981 μέχρι το 1994 παίρνει μεταθέσεις στην Πάχη των Μεγάρων 2 φορές και στην Αλεξανδρούπολη άλλες 2 φορές. Στις 23-7-1994, λοχαγός πλέον, παίρνει μετάθεση για Αλεξανδρούπολη από όπου θα έπαιρνε τη σύνταξη του σε 2 χρόνια περίπου. Είναι σήμερα Τρίτη 28 Νοεμβρίου 1995, ώρα 9:45. Σηκώνεται λοιπόν από το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης και ενώ βρίσκεται σε ύψος 200 ποδιών , ξαφνικά αρχίζει να χάνει ύψος και να ταλαντεύεται. Ο Γιώργος σύμφωνα με πολλούς αυτόπτες μάρτυρες συναδέλφους του είχε διανύσει μόλις 150 μέτρα και προσπαθεί να επαναφέρει το ελικόπτερο στην κανονική του πορεία. Στάθηκε όμως αδύνατο, το μόνο που κατάφερε μετά από υπεράνθρωπες , σύμφωνα πάντα με μαρτυρίες συναδέλφων του, ήταν να μην το ρίξει πάνω στον εθνικό δρόμο Αλεξανδρούπολης- Κήπων Έβρου, όπου υπήρχε αρκετή κίνηση και μάλιστα μια μεγάλη φάλαγγα στρατιωτικών οχημάτων και θα υπήρχαν πολλά θύματα, αλλά ακριβώς πλάι στο δρόμο, όπου ανεφλέγη με συνέπεια ο Γιώργος να υποστεί πολλά θανατηφόρα εγκαύματα. Αμέσως έτρεξαν οι συνάδελφοι του από το αεροδρόμιο για να σβήσουν τη φωτιά και να τον απεγκλωβίσουν, δυστυχώς όμως ήταν πολύ αργά. Το πόρισμα που βγήκε μετά την εξέταση του ελικοπτέρου από εμπειρογνώμονες έλεγε ότι η πτώση ωφείλετο σε μηχανική βλάβη. Ο Γιώργος ήταν ένας πολύ έμπειρος πιλότος, με πάνω από 3.500 ώρες πτήσης. Είχε τιμηθεί με το μετάλλιο Στρατιωτικής άξιας Γ’ τάξης ,με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος Φοίνικα με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Φοίνικα. «Ελικόπτερο της Αεροπορίας Στρατού που πραγματοποιούσε εκπαιδευτική πτήση, κατέπεσε το πρωί κοντά στο Αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο χειρίστης του. Από την πτώση του ελικοπτέρου προκλήθηκε πυρκαγιά, με αποτέλεσμα ο χειριστής, Λοχαγός ΤΘ, Γεώργιος Κωνσταντιλιερης, 38 ετών, από τη Σάμο, πατέρας δυο ανηλίκων παιδιών, να υπέστη εγκαύματα τρίτου βαθμού. Ο χειριστής μεταφέρθηκε στο Περιφερειακό νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του. Τα αίτια του ατυχήματος διερευνά επιτροπή εμπειρογνωμόνων.» 28/11/1995

Στην κεντρική πλατεία της Ανατ. Φραγκίστας βρίσκεται το Ηρώο του χωριού, με μνημείο των πεσόντων και προτομών του έφεδρου ανθυπολοχαγού Δημητρίου Ε. Ζώτου (έργο του γλύπτη Καπράλου) που έπεσε στον ελληνοιατλικό πόλεμο.

Σε συνεδρίασή της, η Διοίκηση του γραφείου εφέδρων Αξιωματικών Πτολεμαϊδος, αποφάσισε την κατασκευή και τοποθέτηση, σε κεντρικό σημείο της πόλης μας, της προτομής του ανώνυμου έφεδρου Αξιωματικού. Την απόφασή της αυτή κοινοποίησε στο Δήμο με την παράκληση, το δημοτικό μας συμβούλιο, σε συνεδρίασή του, να εγκρίνει και να υποδείξει το σημείο τοποθέτησής της. Ο Δήμος μας, με την απόφασή του 57/1975 με ευχαρίστηση παραχώρησε και υπέδειξε το χώρο της κεντρικής πλατείας προ του εστιατορίου “ΠΛΕΞΙΔΑ” (σημερινή καφετέρια Πλεξίδα), που επικυρώθηκε και από τη Νομαρχία με το 10572/ 19-5-1975 έγγραφό της.Ύστερα από διαπραγματεύσεις και προπλάσματα που τέθηκαν υπόψη της, η Διοίκηση του Γραφείου, ενέκρινε και ανέθεσε την λάξευσή της στον εκ της γειτονικής Φλωρίνης μαρμαρογλύπτη, Δόγουλη Νίκο. Η όλη κατασκευή ελέγχθηκε και ικανοποίησε απόλυτα τη Διοίκηση που την τοποθέτησε στο σημείο που της υπέδειξε η Δημοτική μας αρχή και όρισε την 24η Αυγούστου 1975 για τα αποκαλυπτήριά της. Σημειώνουμε, πως, Δήμαρχος, την εποχή εκείνη, ήταν ο κ. Ανέστης Σπανίδης. Στην τελετή των αποκαλυπτηρίων παρέστησαν, οι Εκκλησιαστικές αρχές, ο Νομάρχης Κοζάνης, Καραγκουνίδης Αθανάσιος, ο ΔΕΠΑΘΑ, Αντιστράτηγος, Δεμέστιχας Δημήτριος, ως εκπρόσωπος του Αρχηγού ΓΕΣ (Γενικό Επιτελείο Στρατού), ο Στρατηγός της ΙΧ Μεραρχίας, ως εκπρόσωπος του Α΄Σώματος Στρατού, ο Δήμαρχος Πτολεμαϊδος, Ανέστης Σπανίδης, ο Διευθυντής του ΓΥΕΝ Κοζάνης, Παπαχρήστου Μιχάλης και τα μέλη του Γραφείου Υπηρεσίας Εφέδρων Νομού Κοζάνης, τα μέλη των εφέδρων Αξιωματικών Εορδαίας και πλήθος Κόσμου. Το σχετικό Εκκλησιαστικό τελετουργικό τέλεσαν οι Ιερείς της πόλης μας.Ο Πρόεδρος του Γραφείου Εφέδρων Αξιωματικών Εορδαίας, Βασίλης Ζεϊμπέκης, αφού ευχαρίστησε τους παριστάμενους για την παρουσία τους, αναφέρθηκε, στη δραστηριότητα του Γραφείου στους Εθνικούς και Κοινωνικούς τομείς, επεσήμανε το ρόλο των εφέδρων Αξιωματικών στους αγώνες του Έθνους, που αποτέλεσε και το σκεπτικό της Διοίκησής μας, για την τοποθέτηση της 1ης πανελλήνιας προτομής, του Ανώνυμου Έφεδρου Αξιωματικού, στην πόλη μας, στην πόλη που έχει την τιμή να φέρει την ονομασία του γενναίου Στρατηγού του Μ. Αλεξάνδρου, “ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ”. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν από τους, Αντιστράτηγο, Δεμέστιχα Δημήτριο, Νομάρχη, Καραγκουνίδη Αθανάσιο και Δήμαρχο, Σπανίδη Αναστάσιο (Ανέστη).Τιμές απέδωσαν,διμοιρία στρατού και η μπάντα του Α΄ Σώματος Στρατού. Στη φώτο μας, διακρίνουμε ακόμα, τον Ιερέα, Σάπκαρη Ιωάννη, τον Ιεροψάλτη, Χατζηπαναγιωτίδη Αριστείδη και τον Ιερέα, Δημητρόπουλο. Για την Ιστορία αναφέρουμε τα ονόματα των μελών της Διοίκησης του 1975.Πρόεδρος, Βασίλης Ζεϊμπέκης, Γραμματέας, ο γράφων, Γιώργος Καζαντζής, Ταμίας, Σπύρος Δημητριάδης και μέλη, Γιάννης Βέργος και Γιώργος Ελευθεριάδης.

Ο Έφεδρος Αξιωματικός και πρωταθλητής του Γυμναστικού Συλλόγου Τρικάλων Ελευθέριος Ντάσκας που κατάγονταν από τον Πλάτανο που έδωσε την ζωή του στον πόλεμο του ΄40 και καταγράφεται στους Πρώτους Πεσόντες Αξιωματικούς

Το Μάϊο του 1941, ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Ηλίας Νοέας συγκροτεί μαζί με άλλους συγχωριανούς του ένοπλη ομάδα αντίστασης κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους, που αρχικά τροφοδοτεί, περιθάλπτει και φυγαδεύει Άγγλους στη Μέση Ανατολή. Οι ενέργειες αυτές γίνονται γνωστές στις ιταλικές αρχές που τον Αύγουστο του 1941 συλαμβάνουν τον πρόεδρο του χωριού Χαράλαμπο Καραβανέα, το Φώτο Ξυδέα του Παναγιώτη, το Χ. Κλαμπατσέα και τον Κώστα Ξυδέα. Τους περνούν στρατοδικείο αλλά αθωώνονται γιατί δεν υπήρχαν αποδείξεις σε βάρος τους. Η ένοπλη ομάδα των Σαιδονιτών συνεχίζει τη δράση της και στη συγκέντρωση στις 25 Μαρτίου 1942 ο αρχηγός Ηλίας Νοέας αφού θύμησε στους συγχωριανούς του τους αγώνες του 1821, τους προέτρεψε να αντισταθούν μαζί κατά των επιδρομέων και των συνεργατών τους.Στις 26 Μαρτίου οι Ιταλοί ζητούν ενισχύσεις από Καλαμάτα. Στις 27 προς 28 Μαρτίου, τάγμα 300 ανδρών φτάνει με καϊκια στην Καρδαμύλη και Σελίνιτσα και κατευθύνονται στην Σαιδόνα με τους συνεργάτες τους. Η πρώτη ένοπλη σύγκρουση έγινε έξω από το χωριό στη θέση «Καρδαρά-Μπούγερα» και είχε ως αποτέλεσμα την ήττα των Ιταλών, οι οποίοι άφησαν πίσω εφόδια και οπλισμό. Αμέσως μετά δώθηκε εντολή στην κεντρική διοίκηση Πελοποννήσου να καταλάβουν την Σαιδόνα και να εξοντώσουν τους αγωνιστές. Έτσι 1.500 στρατιώτες Ιταλοί έφτασαν τις επόμενες ημέρες στη Σαιδόνα. Οι αγωνιστές αποφάσισαν να κτυπήσουν πάλι τους Ιταλούς και να χρησιμοποιήσουν τα όπλα που είχαν πάρει από τους ίδιους. Στη νέα αναμέτρηση οι Ιταλοί απωθήθηκαν προς τα πεδινά μέρη του χωριού. Εκεί ανασυντάχτηκαν και με βαρύ οπλισμό, οπλοπολυβόλα, όλμους κτλ. επιτέθηκαν και πάλι. Κατά την επίθεση αυτή τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι ο Ηλίας Νοέας, σκοτώθηκε ένας αξιωματικός και τραυματίστηκαν αρκετοί Ιταλοί στρατιώτες. Οι επιδρομείς παρέλαβαν το νεκρό και τους τραυματίες και κατευθύνθηκαν στο χωριό, έκαψαν πολλά σπίτια, πήραν τρόφιμα και ρουχισμό και συνέλαβαν ομήρους τους περισσότερους κατοίκους, άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Με την απειλή εκτέλεσης των ομήρων, οι επικεφαλής της ομάδας αναγκάστηκαν να παρουσιαστούν στις ιταλικές αρχές τον Απρίλιο του 1942. Ο Ηλίας Νοέας παρουσιάστηκε στις ιταλικές αρχές Καλαμάτας, μαζί με το Θόδωρο Ξυδέα. Μετά από λίγες μέρες έφεραν από την Καρδαμύλη και τους άλλους αγωνιστές που είχαν υποβληθεί σε μεγάλα βασανιστήρια, παρά το λόγο τιμής που είχαν δώσει οι Ιταλοί ότι κανένας δε θα πειραχτεί. Συνέστησαν έκτακτο στρατοδικείο στην Καλαμάτα, το οποίο στις 16 Απριλίου 1942 καταδίκασε τον αρχηγό Ηλία Νοέα σε θάνατο και άλλους 15 αγωνιστές σε πολυετή φυλάκιση, παρότι ο Νοέας ανέλαβε την ευθύνη των γεγονότων.Ο Νοέας εκτελέστηκε στις 13 Μαϊου 1942 στη θέση Σπυρίδη Καλαμάτας. Άλλους έστειλαν σε στρατόπεδα στην Ιταλία. 2 από αυτούς πέθαναν από τις ταλαιπωρίες, οι υπόλοιποι μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία και 2 κατάφεραν να δραπετεύσουν στην Αίγυπτο. Οι υπόλοιποι έμειναν στις φυλακές της Καλαμάτας και μετά από μήνες αφέθηκαν ελεύθεροι.

Τέσσερα επίλεκτα μέλη της Ένωσης Συντακτών, Έφεδροι Άξιωματικοί, έπεσαν στους πολέμους 1912-1922 και 1940-41:
-Ο Στάθης Δογάνης στο Μακεδονικό Μέτωπο,

-Οι Γιάννης Δαμηλάτης και Αλέξανδρος Λάκκας στη Μικρά Ασία και

-Ο Κωστής Παπαδάκης στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο

Λοχαγός (ΠΒ) Βασιλάκος -Βιολιτζής Χρήστος του Βασιλείου, (ΑΜ 32872), γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1931 στον Αλμυρό του Νομού Μαγνησίας (ΕΚ ΔΕΑ)

Λοχαγός (ΤΘ) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΛΙΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Ερωτόκριτου

Ο Αχιλλέας Μιμιλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 15 Φεβρουαρίου 1976.
Το καλοκαίρι του 2001, 30 Ιουλίου, κατατάσσεται στο Στρατό, στο Κ.ΕΕΜ στη Σπάρτη.
-21 Δεκεμβρίου 2001 ονομάζεται Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός (Δ.Ε.Α.)
-4 Ιανουαρίου 2002 εγγράφεται στη Δύναμη Αξιωματικών της Β΄ ΜΚ.
-14 Φεβρουαρίου 2002 επεράτωσε την εκπαίδευσή του στο ΚΕΑΠ.
-4 Ιουνίου 2002 ονομάζεται Αλεξιπτωτιστής στατικού Ιμάντα.
-18 Νοεμβρίου 2002 αποσπάται στη Δ΄ ΜΚ (ΡΕΝΤΙΝΑ) ως εκπαιδευτής στο ΤΠΕΝ.
-5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2002, ΩΡΑ 21:23 κατά τη διάρκεια στρατιωτικής άσκησης στη Ρεντίνα παρασύρθηκε από χείμαρρο.

Δυστυχώς δεν αναβρέθηκε η σορός του. “Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος”, Των ενδόξων ανθρώπων είναι τάφος κάθε γη (φράση από τον επιτάφιο του Περικλή-Θουκ. ΙΙ,43.3)”

Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού
Παναγιώτης Τσαγγάρης Ετών 21

Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού
Παναγιώτης Τσαγγάρης Ετών 21. Πεσών την 21 Ιουλίου 1974
Στη μάχη Λεμεσού Γερμασόγεια – Λεμεσός

Το Μνημείο Εφέδρων Αξιωματικών & Ανθστών το οποίο βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία της Φλώρινας, προς τιμήν των εκ του Νομού Φλώρινας πεσόντων Εφέδρων Αξιωματικών& Ανθστών το έποςτου ’40.

ΠΡΟΤΟΜΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ (ΠΖ) ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΣΤΗ ΣΑΜΟ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.efedros.blogspot.gr/2013/02/22111940.html

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΞΑΝΘΗΣ-2 ΠΡΟΤΟΜΕΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ
Στην Κεντρική Πλατεία της Ξάνθης βρίσκονται οι Προτομές δυο Ηρώων Εφέδρων Αξιωματικών που έπεσαν υπερ πατρίδος το 1941.
Στογιαννίδης Ευάγγελος του Ιωάννη, Έφεδρος Ανθυπολοχαγός: Γεννήθηκε στην Ξάνθη Ροδόπης το 1916, του 87ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη Κλεισούρα Καστοριάς στις 12 Απριλίου 1941.
Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης Έφεδρος Υπίατρος όπου σκοτώθηκε στην Αλβανία στις 13/03/1941
Τέλος στην ίδια Πλατεία βρίσκεται και η Προτομή του Λοχαγού Μιχαήλ Βόγδου
(Πηγές:http://www.panoramio.com/user/7035616
Η φωτογραφία του ΕΑ Στογιαννίδη προέρχεται απο την Ομάδα Fb “Παλιές φωτογραφίες της Ξάνθης – Old photographs of Xanthi”)

Μνημείο Εφέδρων Αξιωματικών – Λάρισα (Φρούριο)

Μνημείο Εφέδρων Αξιωματικών πεσόντων υπέρ πατρίδας, έργο του Αριστ. Κούτρη,
δωρεά του εφέδρου αξιωματικού Νικ. Χατζηευθυμίου.

Βυζίκι Γορτυνίας (Νομός Αρκαδίας)